Στις
20/12/19 συγκροτήθηκε το προεδρείο του Δ.Σ του συλλόγου μας με βάση την πρόταση
που κατέθεσαν οι εκπρόσωποι της ΔΑΚΕ. Σύμφωνα με αυτήν την πρόταση τη θέση του
προέδρου θα καταλάμβανε η πρώτη σε ψήφους συνδικαλιστική παράταξη στις εκλογές
του συλλόγου που πραγματοποιήθηκαν στις 10/12/19 (ΔΑΚΕ), τη θέση του
αντιπροέδρου η δεύτερη (Αυτόνομη Παρέμβαση), ενώ τη θέση του γραμματέα η μια
από τις δύο ισοψηφούσες παρατάξεις (ΠΑΜΕ, Ανεξάρτητη Αγωνιστική Κίνηση).. Η
πρόταση της ΔΑΚΕ υπερψηφίστηκε σχεδόν αυτόματα από το ΠΑΜΕ και την Αυτόνομη
Παρέμβαση.
Ως
Ανεξάρτητη Αγωνιστική Κίνηση (ΑΑΚ) θεωρούμε ότι το προεδρείο θα έπρεπε να
συγκροτηθεί στη βάση ενός προγράμματος – πρότασης και μάλιστα αυτής που
υπερψηφίστηκε από την τακτική Γενική Συνέλευση (και ήταν πρόταση της Α.Α.Κ με
συμφωνία και της Αυτόνομης Παρέμβασης). Πιο συγκεκριμένα προτείναμε την
συγκρότηση προεδρείου στη βάση 3 αξόνων:
·
Την πάλη για άμεσους μόνιμους διορισμούς και
την απόσυρση του νόμου για το προσοντολόγιο, ώστε μόνο κριτήριο για αυτούς να
είναι το πτυχίο και όλη η προϋπηρεσία.
·
Την πάλη ώστε να μην προωθηθεί με κανένα
τρόπο η αξιολόγηση και πως εάν και όταν αυτό συμβεί το εκπαιδευτικό κίνημα θα
πρέπει να βγει ξανά στους δρόμους του αγώνα.
·
Την εναντίωση στον κυβερνητικό συνδικαλισμό
που υπηρετεί η συνδικαλιστική παράταξη της ΔΑΚΕ και που στην πραγματικότητα
υπονομεύει την δυνατότητα ανάπτυξης νικηφόρων αγώνων του εκπαιδευτικού
κινήματος.
Η
συγκεκριμένη πρόταση θα μπορούσε κατά την άποψη μας να αποτελέσει ένα μίνιμουμ
διεκδικητικό πρόγραμμα δράσης και με βάση αυτό θα μπορούσε να συγκροτηθεί
προεδρείο από την ΑΑΚ, το ΠΑΜΕ και την Αυτόνομη Παρέμβαση παρά τις διαφορές που
υπάρχουν ανάμεσα σ’ αυτές τις παρατάξεις. Σε κάθε περίπτωση θα περιμέναμε να
υπάρξει κάποια τοποθέτηση από το ΠΑΜΕ και την Αυτόνομη Παρέμβαση και κάποια
συζήτηση πάνω στην συγκεκριμένη πρόταση. Αντ’ αυτού, οι συγκεκριμένες
παρατάξεις, δέσμιοι μιας λογικής που βασίζεται στην αναλογικότητα θεώρησαν ότι
οι θέσεις του προεδρείου πρέπει να διατεθούν με βάση τη σειρά κατάταξης των
συνδικαλιστικών δυνάμεων στις εκλογές του συλλόγου. Μια τέτοια λογική δείχνει
όχι μόνο ότι οι φορείς της δεν μπορούν να ξεχωρίσουν το άσπρο από το μαύρο,
αλλά και ότι αντικρίζουν τα πράγματα με ένα κοκαλωμένο – αποσπασματικό τρόπο
που περισσότερο θυμίζει αστικό κοινοβούλιο παρά πρωτοβάθμιο σωματείο. Μα για
ποια αναλογικότητα να μιλήσουμε όταν στην πραγματικότητα τη θέση του προέδρου
παίρνει η ΔΑΚΕ η οποία συγκέντρωσε μόλις το 30% των ψήφων και χωρίς καμιά
πρόταση προς τη Γενική Συνέλευση; Τα πράγματα θα ήταν αστεία αν δεν ήταν τόσο κρίσιμα…
Και να σκεφτεί κανείς ότι αυτές οι λογικές εκφράζονται από δυνάμεις (ΠΑΜΕ,
Αυτόνομη Παρέμβαση) που ορκίζονται στο όνομα του μαχητικού εκπαιδευτικού
κινήματος και των συμφερόντων των συναδέλφων…
Σε
ό,τι μας αφορά, εμείς θα συνεχίσουμε να αγωνιζόμαστε για έναν ζωντανό σύλλογο
που θα είναι προπύργιο του αγώνα ενάντια στην αντιεκπαιδευτική πολιτική της
κυβέρνησης. Έναν σύλλογο που θα μάχεται αταλάντευτα στο πλευρό και μαζί με τους
συνάδελφους εκπαιδευτικούς για τα συμφέροντά μας και για τα συμφέροντα των
μαθητών μας.
